Als witte boxer heb je het soms makkelijk, soms is het leven wat vermoeiender. Gisteren was zo'n leuk voorbeeld: iedereen was thuis, het was lekker weer dus eerst slapen we uit. Een paar keer probeer ik de baasjes wel wakker te krijgen. Beproefde methodes zijn: "face to face" (kun je even lekker in het gezicht van het baasje blazen!), gevolgd door een lik in de snoet, een poot op de arm leggen, rond het bed lopen, een keer kijken of ze echt slapen door met twee poten op bed te gaan staan en zo nog een paar manieren.
Toen iedereen wakker was ben ik eerst nog even gaan liggen, als boxer moet je natuurlijk niet meteen doen wat iedereen wil…
Daarna heb ik buiten een ronde gedaan om te zien of het terrein de nacht goed had doorstaan, daarna een ontbijtje en even relaxen in het zonnetje op de keukenvloer. Dirk (de kater) loopt wat kopjes te geven, ach vandaag mag het wel. Ik ben in een goede bui en moet af en toe nog lachen om die baas van me. Van de week had hij een snee brood in de rooster gedaan (die krijg ik altijd in een Kong met wat pindakaas als ze weg gaan) omdat hij kennelijk ergens heen moest. Nou hebben we een leuke broodrooster: doe je er maar één sneetje in dan wil dat er nog wel eens uit vliegen. Deze keer dus ook. De baas had even iets anders te doen dus toen de snee klaar was en even door de lucht vloog was ik er natuurlijk bij. Die snee ging mee naar boven en daar heb ik hem lekker opgepeuzeld! Je begrijpt dat ik dus een tweede snee brood heb gekregen!
Tegen de avond hadden de baasjes trouwens nog een leuke verrassing: een van mijn (boxer!) vrienden kwam langs en we hebben lekker kunnen racen en ravotten. We hebben zowel buiten als binnen de boel op stelten gezet (Lotje en Dirk waren nergens te bekennen). En hoe leer je je baas om aandacht te geven? Precies: door er voor te zorgen dat ze niet om je heen kunnen. Maar dat wisten jullie natuurlijk al…