Menu Sluiten

Grenzen…

De baasjes zijn nog steeds bezig met het buitengebeuren en natuurlijk help ik waar ik kan. Een gaatje hier of een modderspoor daar? Ik ben de beroerdste niet waar ik kan help ik. Ook bij het parkeren van de auto's probeer ik mijn steentje bij te dragen maar het concept van valet parking wil er nog niet helemaal in bij ze. Dus ik stap maar in om aanwijzingen te geven en meteen de auto te doorzoeken op gevaarlijke (maar vooral ook eetbare) zaken.

Tijdens de lessen doe ik ook mijn best om te laten zien dat ik veel aan het leren ben, soms is iedereen trots op me en soms zeggen mensen "Gelukkig, ik dacht dat wij de enigen waren…". Maar toen van de week de fokker kwam kijken heb ik toch wel even staan blozen. Die was heel erg te spreken over hoe ik nu ben. Dus ik vind dat we binnenkort maar eens terug naar mijn geboortedorp moeten.

Nou ben ik daar al wel een beetje mee bezig, met de trip naar mijn geboortedorp bedoel ik. De baasjes hebben namelijk nog niet overal hekwerk rondom het terrein staan en ik weet nu waar dag gat van 70 meter zit waar ik zonder moeite doorheen kan zodat ik op het omgeploegde land van de buurman kan komen. En daar kun je toch lekker rennen zeg! Het zand spat dan helemaal tot over mijn oren op en ik kan me mooi van een ander kleurtje voorzien: egaal grijs met witte vegen!

Maar de baasjes gaan er binnenkort hekwerk neer zetten dus ik denk dat het snel is afgelopen. Nou ja, dan zoek ik wel een ander tijdverdrijf!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.