Langzaam aan begin ik weer wakker te worden. Wat een weekend was dit zeg! Het begon allemaal op zaterdag ochtend…
Elke zaterdag geven mijn baasjes les op de hondenschool, zo ook deze zaterdag. Zoals zo vaak mocht ik binnen in mijn bench liggen slapen, maar deze keer werd mijn schoonheidsslaapje ruw verstoord en moest ik mee naar buiten. Ik zet mijn beste beentje voor en ga er van uit dat ik een hele groep honden op het veld aan ga treffen. Staat er maar eentje! Ik denk na, waarom eentje? Wat moet ik daar dan mee???
Nou dat was snel duidelijk: ik mocht los! Racen, rennen, SPELEN! Ik kan wel zeggen dat ik er weer een vriendje bij heb!
De rest van de dag was ik vrij rustig, tot laat op de avond ineens drie mensen binnen komen. Dat bleken het neefje en nichtje van het baasje te zijn met hun moeder. Die kwamen logeren! Dus ik kon drie ochtenden achter elkaar lekker gezichtjes aflebberen. Ook gedurende de dagen heb ik geprobeerd om zo veel mogelijk aandacht te krijgen, al heb ik ook wat tijd in de bench doorgebracht zodat iedereen rustig kon eten en zo. Op zondag werd het trouwens nog leuker: toen kwamen er nog drie mensen bij voor het eten! Wat een feest was dat zeg!
Op maandag gingen we allemaal de auto in naar Boxmeer, eerst een kort bezoekje aan de Dier & Arts voor een koekje en een aai (en het baasje zei iets over dat ik straks naar Engeland kan…). Daarna zijn we het centrum van Boxmeer in gegaan. Ik geloof dat ik niet helemaal heb gedaan wat een witte boxer hoort te doen aan de lijn (we stonden heeeeeeel vaak stil namelijk) maar het was ook allemaal zo interessant!
En als klap op de vuurpijl gingen we ’s avonds ook nog eens naar Eindhoven, naar de cursus. Omdat “mijn” neefje en nichtje ook mee gingen heb ik me daar echt van mijn beste kant laten zien. Zelfs de juf was vol lof over wat ik had laten zien, en de baasjes waren natuurlijk helemaal trots! Op de weg naar huis hoorde ik dat de fokker waar ik geboren ben weer pups heeft, acht stuks! En het leuke is dat er vier witte boxertjes bij zitten! VIER! Nog meer witte tornados op de wereld!!!
Toen we thuis kwamen bleek dat we een bijzonder bezoekje hadden gemist: er was een echte wolf langs gekomen. Ik weet niet of ik die nou wel of niet had willen ontmoeten trouwens…
Dinsdag ochtend was iedereen vroeg wakker, ik dus ook maar. Het was afscheid nemen, dat was wel wat minder want daarna was het ineens erg stil in huis. Dus ik heb zowat de hele dag geslapen en geslapen en geslapen. De dag er na trouwens ook. Vandaag gaat het weer een beetje, dus wie weet wat we nu weer gaan beleven!